Storm van 't Klein Laar

maand 3 t/m 4

Maandag 6 april 2009

Vandaag was ik thuis en heb ik Storm mee naar de volkstuin genomen. Dat vond hij wel interessant, maar het gedraai  om de bench deed mij besluiten dit maar even voor gezien te houden. Dat komt vanzelf wel. Thuis heeft Storm lekker zijn eigen moment in de tuin gehad. Hij moet nu eenmaal leren ook zichzelf een beetje te kunnen onderhouden. In de middag heeft Storm zijn pilletje voor de wormen gehad. Even bekje open en huppekee, geen probleem. In de middag kwamen er na zijn slaapje een aantal vriendinnetjes van de meiden langs. In vond het volgens mij drukker als Storm die zich lekker kon uitleven op alle veters die hij tegenkwam. In de avond zijn we voor de laatste maaltijd gaan "trainen" voor de puppycursus, want we hebben huiswerk opgekregen. Het ging weer niet verkeerd en het verstopspelletje is Storm zijn favoriet. De snoepjes met penssmaak zijn op dit moment favoriet dus maken we daar gebruik van.

Dinsdag 7 april 2009

Storm is gisteravond zonder piepen in de bench gezet. We doen het licht direct uit en gaan zelf naar boven. We hebben hem niet meer gehoord. Om 03.30 ben ik er uitgegaan en heeft Storm geplast. De volgende stop was 07.00 uur. In de ochtend hebben we gelopen, dat wil zeggen stukje voor stukje, maar we nemen er de tijd voor. Zijn poepritueel begint herkenbaar te worden. Stukje vooruit, stukje achteruit, snuffel, snuffel, piep, piep, hurken, staan, hurken en ja hoor eindelijk de goede plaats. Drol in het zakje en klaar is kees. Als nieuwe hondenbezitter vinden wij het logisch om de boel zo schoon als mogelijk te houden. Voor reeds bestaande hondenbezitters ligt het geloof ik wat anders. Die zie je drie keer om zich heen kijken om snel de hoop op te pakken. Gezien de inspanning van de gemeente zal er binnenkort wel op gecontroleerd gaan worden, dat wordt lachen. In de ochtend heeft Storm anderhalf uur  in de bench doorgebracht, terwijl ik een aantal boodschappen deed. Toen ik terugkwam lag hij lekker te slapen en na even binnen te zijn heb  ik hem uitgebreid beloond.  In de middag hebben we dit zelfde ritueel nogmaals herhaald. Hierbij benaderen we de tijdstippen die straks voor Storm herkenbaar moeten zijn. Bij thuiskomst hebben we uitbundig gespeeld om zijn energie aan te spreken. Storm is gek op de totaal op te eten kauwstaafjes met ribbels. Het is een goede stimulans voor zijn tandvlees en voordat je het weet is het ding verorberd.

Woensdag 8 april 2009

De nacht ging weer heel goed. Storm kruipt tegen zijn ingepakte kruikje aan en gaat direct onder zeil. We hebben inmiddels de tijd opgerekt naar 04.30 uur. Toen Sandra om 07.00 uur dacht eerst te gaan douchen dacht Storm daar anders over. Hij hoorde waarschijnlijk gestommel en wilde laten weten wakker te zijn. Ik heb gewacht tot hij weer rustig was om vervolgens de kamer in te gaan en hem buiten op het gras te zetten. Plas gedaan en weer naar binnen. Storm krijgt vanaf vanochtend geen Brinta meer en gaat dan ook naar 3 maaltijden. Wat hij niet opeet gaat binnen 30 minuten weg en wordt evt. als starthoeveelheid gebruikt voor de volgende maaltijd. Ik ben naar mijn werk gegaan en Sandra zal haar belevenissen hier onder plaatsen.

Vanmorgen moest  ik eerst op school helpen als luizenmoeder en dus heeft  Storm even een uurtje in de bench doorgebracht. Dit gebeurde zonder morren en toen ik thuis was hebben we een stukje gewandeld. Alles wat hij onderweg tegenkwam was interessant voor hem. Nu zie je pas wat een rommel er ook op straat en stoep ligt. Ik heb al wat dingen uit zijn bek moeten halen. Verder heeft hij natuurlijk geslapen en vooral vanmiddag was hij heel ondeugend. Ineens had hij een kaars te pakken die leuk op een dienblad stond (wel laag bij de grond). Dus gelijk maar het e.e.a. verplaatst. Vervolgens had hij een viooltje wat bij de voordeur stond ook te pakken evenals Dominique haar sjaal. Elke keer NEE Storm en daar reageerde hij ook op door te stoppen met zijn gedrag, maar vervolgens 2 tellen later weer hetzelfde verhaal.  We blijven maar consequent vermanen, maar dat hij alles aan het ontdekken en vooral uitproberen is, dat is wel duidelijk.
Al met al was het een leuke en gezellige dag!!

Donderdag 9 april

Storm hebben we de afgelopen nacht om 05.00 uur laten plassen. Weer droog dus we naderen de finish. Ook vandaag heeft Storm weer training in de bench gehad. Hij gaat er ook zelf in liggen om te rusten, dus dat gaat vooralsnog goed. Voor de rest is hij één grote ondeugende peuter. Alles pakken, keer op keer. Alles brengt hij naar zijn kussen. De poes, Zira, kruipt ook uit haar schulp en is op haar hoede maar niet bang meer. Vanmiddag was er een speurtocht voor de schoolkinderen, die allemaal langs ons huis kwamen. Storm vond het fantastisch al die aandacht. Eten gaat goed alhoewel het "ontbijt" niet op gaat. Hij krijgt nu 3 x 80 gram. Morgen gaat hij naar de dierenarts voor de vervolgenting. Aan het begin van de avond had hij een uitdoluurtje. Regelmatig moeten we hem tot de orde roepen als hij wat te uitbundig is. Hij heeft nu ook in de gaten, dat wanneer hij bij de achterdeur gaat staan er geplast kan worden. Het begint wat te worden. Nu ligt hij bij te komen op de vloer. Dit gaat gepaard met regelmatig gekreun in zijn slaap, waarschijnlijk beleefd hij de dag nogmaals. Morgen wordt het mooi weer, dus kan Storm lekker in de tuin rommelen. De nacht gaan we weer een half uurtje rekken. We zijn benieuwd.

Vrijdag 10 april

De nacht ging weer goed. Tot 06.30 uur hebben we Storm in de bench gelaten. Met een slaperig hoofd staan we buiten, terwijl Storm zo iets heeft van; "joepie weer een nieuwe dag", "waar zullen we vandaag eens in beginnen te bijten". Continu roepen we hem tot de orde, maar de doerak zoekt duidelijk de grenzen. Van rieten kattenmand, tafelpoot tot plint alles lijkt goed genoeg om te knagen. De kauwstaven zorgen voor afleiding maar deze zijn zo verdwenen. De harde speciale kauwbotten boeit hem maar even. Wanneer Sandra gaat lopen gaat meneer op een gegeven moment op de grond liggen. "Ik ga niet meer verder"! lijkt hij te willen zeggen. Ik heb daar vooralsnog geen last van, maar geef nog wel eens een korte ruk aan zijn riem, want Storm wil alles, maar dan ook echt alles in zijn bek nemen. Je hebt nu pas in de gaten wat een rommel er op straat ligt. Soms kan je er echter ook weinig aan doen. Jij ziet die steen niet, maar Storm dus wel en begint hij direct zijn tanden te testen. Gelukkig kunnen we alles zonder probleem uit zijn bek nemen. We kijken dan ook iedere dag met het verzorgen van zijn vacht in zijn bek, zodat hij daar zo veel als mogelijk aan gewend is. 's Avonds zijn we naar de dierenarts geweest voor zijn tweede enting. Hij kreeg daarnaast ook de neusspray tegen de kennelhoest. Volgens de dierenarts mochten we dit niet en dat niet en nog veel meer niet. De assistente kwam ook nog met haar mening op de proppen en wilde uiteindelijk dat we de volgende keer ook onze kat meenamen, want dan kon deze ook behandeld worden tegen wormen. Dat we dit al zelf deden maakte geen indruk. Adios tot op de enting van 12 weken, maar wel zonder kat.

Zaterdag 11 april

Vandaag was het de 2e les voor Storm op de puppycursus. Zou het net zo goed doen als vorige week? Nou vergeet het maar. Storm had al zijn kruit al verschoten voordat de les begon. Er was namelijk een nieuwe pup van eveneens 9 weken. Deze puppy Afghaan en Storm konden het goed met elkaar vinden en dolden wat af. Toen de les begon ging Storm op de grond liggen met zijn kop op de voorpoten en keek met die grote bruine ogen omhoog alsof hij wilde zeggen: " Maak je maar niet te druk, want dat doe ik ook niet". Je hebt het idee dat iedereen stiekem zit te gniffelen. Dat is natuurlijk niet zo, maar je voelt je wel voor ... staan. Eigenlijk moest ik er wel om lachen. Wat ik ook probeerde met de penshapjes geen effect. Ik had al zo'n voorgevoel, want ik had ook snippers kaas meegenomen. Kaas!!!! Ja hoor, meneer kwam in beweging, deed 1 ding kreeg zijn kaas en vervolgens, bekijk het maar, de kaas is op.  Geen kaas meer, maar een medecursist gebruikt stukjes wordt, waarvan blijkbaar de geursporen aan het gras kleefden, want Storm leek zo nu en dan wel een koe. In plaats van down, ging meneer direct aan het grazen. Ik zei nog, dat hij de dag ervoor de vervolgenting had gehad om vooral een excuus aan te dragen voor zijn onwelwillendheid. De cursusleidster herkende professioneel mijn getob en zorgde voor de verlossende woorden, dat dit vast door de priik kwam. Eenmaal thuis lag meneer voor pampus een beetje dromend in het zonnetje. Aan het begin van de avond had Storm weer de geest. Volgens mij was het geen enting maar XTC, want de kamer was te klein. We lopen er meer achter aan als bij onze dochters. Ik dacht aan de woorden van Wim, jullie gaan nog wel wat meemaken. Ik lijk wel een politieagent. Overigens liggen we behoorlijk vroeg op bed, uitgeteld!!!!!!

Pasen 2009

De gehele nacht is Storm rustig geweest. 07.30 uur is nu al uitslapen, waarna ik lekker vroeg op de volkstuin ben. De dauw ligt nog op de grond, maar in het kastje is het al lekker toeven. Ik heb Storm meegenomen naar de volkstuin en daar heeft hij weer getrained. Nu ging alles behoorlijk.
De eerste Paasdag heeft Storm lekker lang in de tuin kunnen rommelen. We kregen visite en dan is meneer de onschuld zelve. Visite verdwenen en dan begint het feest. Meneer gaat nu wel zelf in de bench als hij het zat is en dat is wel prettig. Hij ziet het zeker niet als straf om zijn bench te vertoeven.
De 2e Paasdag zijn we lekker naar Bennekom gegaan om een boswandeling te maken. Viel een beetje tegen, want het bos is daar onderhand allemaal in particulier beheer en dus is er veel afgezet. We hebben toch wel een aardig stukje gelopen om daarna bij een restaurant poffertjes te gaan eten. We wisten dat honden daar welkom zijn, omdat de waterbakken altijd klaar staan. Storm ging lekker naast de tafel liggen en trok natuurlijk weer veel bekijks. Na het eten zijn de meiden in de speeltuin gaan spelen en zijn Sandra en ik met Storm op het grasveld gaan liggen. Wat nu weer!!!!!! Konijnenkeutels blijkbaar voor Storm een niet te weerstane lekkernij en hij heeft ze al in de bek voordat jij de keutel uberhaupt hebt gezien. Als uiteindelijk alle in de buurt zijnde keutels zijn verwijderd heeft hij het idee om te kijken of er onder het gras misschien nog keutels liggen. Autorijden dat is echt geen probleem en we hopen dat dit zo blijft, wanneer we volgend jaar naar Oostenrijk gaan. 's Avonds was Storm weer actief, maar viel uiteindelijk halverwege de avond ook in slaap.

Dinsdag 14 april

We hebben beiden gewerkt en dat betekent dat Storm een aantal uren in de bench zit. Tussen de middag is 1 van ons dan thuis laten Storm uit geven hem eten en laten hem weer uit. Tussendoor worden de meiden ook "gevoederd" en pakken we zelf ook nog een kruimel, wat een drukte!! Storm doet het hartstikke goed. Tussendoor lekker dollen en dan weer voldaan de bench in voor 2 uurtjes. Bij thuiskomst uitbundig spelen en ravotten en weet je wat zo mooi is met Storm, hij begroet je oprecht en puur zonder voorbehoud. Sandra heeft Jeanne nog even gebeld, want onze Storm denkt bij het uitlaten te moeten blijven liggen. Jeanne heeft aangegeven de "sleepdienst" in te schakelen, zodat Storm weet dat ook Sandra hoger in rang is. het voordeel hierbij is dat de pedicure voorlopig weinig werk heeft aan Storm, want zijn nagels slijten lekker af.

Woensdag 15 april

Sandra is altijd vrij op woendag maar ervaart dat nu heel anders. Er is weer een "kind" in huis, die overal aan zit wat niet mag. Een kind met ontzettend scherpe tandjes die alles wil testen.  In de avond had Storm weer een stunt. Ik was laat uit mijn werk, zodat ik ook nog laat aan het eten zat. Storm was in de tuin lekker aan het spelen met zijn petfles gevuld met brokjes. (hij heeft nog niet echt door, hoe hij deze er uit moet krijgen) Op een gegeven moment vond ik het erg stil en ging maar eens kijken. De reden van stilte was duidelijk: Storm had de onderste lijn van de droogmolen getest en afgekeurd, want deze was doormidden. Dat ding stond er eigenlijk altijd al maar was blijkbaar ineens opgevallen. Overigens was de onderste drooglijn niet voldoende, want Storm had terloops ook nog geprobeerd het ding uit te graven. Het was al geschiedt dus straffen kon ook niet meer. Zwijgend en hem geen blik waardig gevend heb ik de lijn gerepareerd.

Donderdag 16 april

Internet doet het niet en de telefoon ook niet. Volgens de KPN een storing buiten onze schuld. Ze zouden morgen komen. Overdag een aantal uren in de bench was wederom geen probleem. Bij thuiskomst zorgen we dat meneer zijn energie kwijt kan en dat gaat goed. Storm hebben we de afgelopen dagen iets minder eten gegeven. Het werkt goed. Alle voedingen gaan op en hij ziet er prachtig uit. Mooie lijn, ribbetjes niet zichtbaar maar wel te voelen en mooie taille. Als hij dan zo parmantig loopt met zijn staartje in de lucht is hij al een echte "kerel".

Vrijdag 17 april

De verassing van de dag. De KPN is geweest en er was inderdaad een schakelfout bij de KPN gemaakt. Maar!!!!!!!!!!! Storm had dus de voedingskabel van de telefoon doorgebeten. Nu hadden wij gelukkig alle netsnoeren wel weggewerkt en deze zitten ook hoog. Maar het telefoonvoedingssnoer ligt laag achter een tafel en achter de kattenmand. Blijkbaar had hij dit snoer gevonden. De KPN'er wilde dit niet repareren. Hij zei dat we maar een nieuwe adapter moesten kopen. Bij thuiskomt draadjes gestript en weer aangesloten, alles werkt weer. Snoer zo goed als mogelijk weggewerkt en voila. Voor de puppycursus van morgen ben ik nu super voorbereid. We hebben geoefend, maar wat belangrijker is, is dat ik een Rodiworst heb gekocht en in kleine blokjes heb gesneden. Hij maakt volgens mij een salto als ik het zou willen met die worst. Dat was dus een grap, maar zitten, staan, down en rollen gaat achter elkaar. Ik moet wel opletten dat ik geen stukje laat vallen, want anders wordt het gras ook direct gemaaid. Ik heb zo'n trainingsbag gekocht en overigens ook een schaar, want we hebben de eerste pluizen tussen de voetzolen weggeknipit. Het stelt niet veel voor, maar meneer kan er maar vast beter aan wennen. Gebitscontrole en vachtverzorging gaat steeds gemakkelijker. Ik probeer hem ook mooi neer te zetten, zoals Wim dat op de keukentafel liet zien, maar dat gaat niet even soepel. We blijven echter stug doorgaan en de aanhouder wint zullen we maar zeggen. Morgenochtend is het weer vroeg op, want ik heb corveedienst bij de tuinvereniging om 08.00 uur en om 11.00 uur is het puppycursus. Ik ben benieuwd! We zullen ook proberen om weer wat foto's te plaatsen.

Zaterdag 18 april

Wat een leuke cursusdag vond Storm het vandaag. Er werd gekeken waar de hond eventueel angstig op zou reageren. Rammelende pannen, Storm ging er gelijk in staan . Een paraplu, je zag hem denken, dat is handig. Een ratel, Storm wil hem hebben, voetbalfan? Een gekke pinopop, Storm wil hem grijpen. Een fietspomp, geen probleem. Storm liet zien graag haantje de voorste te willen zijn. Hij is inmiddels ook aardig gegroeid, want met 8 kilo schoon aan de haak, toont hij al heel anders. Storm heeft tijdens de cursus ook over een minibrug gelopen (tractatie vlak bij de grond en Storm volgt als een lammetje). Die Rodiworst is het helemaal. Een route over bezems met speeltjes waren voor Storm heel interessant. De tunnel, oh je, dacht ik nog, maar Storm dus niet, want hij ging er gemakkelijk door en begroette mij aan het einde uitbundig. Ook toen de tunnel langer werd ging Storm er moeiteloos door. Het zitten gaat inmiddels op commando al blijft het soms wel moeilijk voor Storm met zoveel "vrienden" om mee te spelen.
Na de cursus is Storm uitgeteld en lummelt heel de middag in de tuin om zo nu en dan lekker languit te dutten.

Zondag 19 april

Zwemles


Ja, ja, onze Storm heeft gezwommen. Nog niet veel maar het begin is er. Hij heeft daarbij een nieuwe vriend ontmoet. Hij heet Twister en is een bruine Labrador van onze vrienden Fred en Rina. Twister is een ontzettend lief beest, die lekker met Storm heeft gespeeld. Storm heeft eerst laten zien dat hij maar een puppy is en Twister heeft hem geaccepteerd. Toen er na een tijdje een andere hond aankwam leek Twister de bescherming van onze Storm op zich te willen nemen. Ah fijn, zand heeft hij ook ontdekt. Hoe het smaakt, dat je er in kunt graven en dat het heerlijk is om in te rollen als je jeuk hebt van het zwemmen. Wat een vertoning. Een badlaken schoon van zand houden, kunnen we dus straks op het strand wel vergeten. Storm heb ik een aantal malen in het water gezet , steeds een beetje verder, en hij kwam vervolgens weer naar de kant. Hij loopt zelf het water ook in met de poten, dus angst heeft hij zo lijkt het niet. Het water is echter nog koud, dus na een paar keer oefenen droogt Storm weer op. Overigens gaat dat wonder boven wonder snel. Moe maar voldaan zijn we huiswaarts gekeerd.

Maandag 20 t/m vrijdag 24 april

Een drukke week voor ons met de werkzaamheden van periodeafsluiting. Storm moet hierdoor noodgedwongen een aantal uren in de bench. Hij gaat er zonder morren in en gaat slapen. Dit is overigens ook het ritueel voor de avond en nacht. Storm is rustig van 23.30 uur tot 07.00 uur gaat een rondje, eet zijn ontbijt, gaat even ontlasten en rust weer. Bij thuiskomst kan hij lekker zijn energie kwijt in de tuin of bij een wandeling. Tussendoor wordt er regelmatig geoefend voor de cursus, want oefening baart kunst.  Overigens heeft Storm van die momenten dat je hem wel achter het behang kunt plakken. In de avond van 20.00 tot 21.00 uur is Storm zijn speeluur. Niets is te gek.
Bij het uitlaten toont hij zich een goede speurder. Hij vindt werkelijk alles, ook de dingen die hij niet moet vinden. Hoeveel ik al uit zijn bek heb geplukt!

Ook naar de meiden luistert Storm steeds beter. Ze kijken goed hoe ik het doe en gaan overigens ook mee naar de cursus. Ze behandelen hem met respect en proberen consequent te zijn. Ik vind het knap voor meiden van 9 en 8 jaar. Ze zijn ook gewoon trots op hun nieuwe kameraad.

Cursus Houding en Gedrag ( Hondensport Vereniging Schoonhoven )

Op donderdag 23 april ben ik zonder Storm naar een cursusavond geweest "houding en gedrag". Deze cusus werd gegeven bij de hondensport vereniging Schoonhoven. Dit was een ontzettend interessante avond die werd geleid door de puppytrainster van Storm. Zij is ook gedragstherapeute voor honden. Naast een duidelijk en boeiend betoog kwamen vele voorbeelden in woord en beeld voorbij over het gedrag van honden en de houding die door honden in bepaalde situaties wordt aangenomen. Na deze cursus ga je echt anders naar je hond kijken maar ook anders naar de honden die je op straat tegenkomt. Als je ooit de kans krijgt om zo'n cursus te volgen moet je dit zeker doen.


Zaterdag 25 april

Het is weer cursusdag!! Storm gaat graag in de auto mee, want dat betekent actie. Na het begroeten van al zijn vrienden was het weer tijd voor nieuwe oefeningen. Storm gaat inmiddels op zijn zij liggen met behulp van de magische Rodiworst. Zitten doet hij nu op commando!! Hij lijkt echt te genieten van het uurtje bij de hondensport vereniging. Ik moet zeggen, ik geniet er zelf ook van. Het is een leuke groep, een ongedwongen sfeer en ieder geniet op zijn eigen manier. Met een schuin oog kijk ik wel naar de Agility-groep, wat ontzettend leuk is om te volgen. 's Middags is Storm gewoon moe en dat mag ook, want hij doet erg zijn best. Wij hebben in de avond een feestje, en Storm slaapt rustig in de bench.

Zondag 26 april

We worden ouder, dat merken we wel na zo'n feest. Storm is echter piepjong en wil vooral op tijd zijn ronde doen. Sandra was het meest fris, dus heeft zij de eerste honeurs waargenomen. Zo nu en dan klinkt er dan een vermanend woord, want Storm kan er wat van. Kussens, schoenen, slippers, de kat, alles is nu playtime en dan kom je ogen en oren te kort. Even later ligt hij dan weer onschuldig op zijn kleed. De belhamel! Aan het einde van de middag zijn we naar de ouders van Sandra gegaan. Storm mag -nog- niet naar binnen, dus hadden we de bench mee en in de garage gezet. Storm laat alles over hem heen komen en is voorbeeldig.

Maandag 27 t/m donderdag 30 april

Het kwaad is geschiedt en het is eigenlijk mijn schuld. Het snoer van de geluidbox , welke ik al lang weg had moeten halen, is doormidden . De krantenmand is ook weer een stukje kleiner , het behang in de keuken heb ik voor een stuk opnieuw moeten
plakken en een broodje worst is van tafel gepikt. Voor de rest gaat alles goed, pff, wat een gedoe. Inmiddels is er 1 hond en 4 politieagenten in huis. Kent u dat liedje?; "twee ree bruine ogen....., zo gaat dat met Storm ook. Hij kijkt je aan alsof hij wil zeggen: "Ik kan er ook niets aan doen, want ik ben een Golden Retriever en die doen zo". Oh ja, ja kom maar eens bij ons kijken, wat een circus. Gelukkig zijn er ook hoogtepunten. Aporteren, zomaar uit het niets, uiteraard met de nodige traktatie, maar toch. Het uitlaten is wisselend, soms met staart in de lucht speelt hij de Don Juan: "zie mij eens". De volgende keer speelt hij weer voor straatbezem en slepen we hem weer vooruit.

Vrijdag 1 mei t/m donderdag 7 mei

De eerste van hopelijke vele weekendjes weg begon op vrijdag. Met Storm in een bungalow op de Veluwe. Dat was wel even wennen voor Sandra, dat bescheiden inpakken. De kofferbak wordt volledig gevuld door bench en hondenkussen, etensbakken, hondenspeeltjes en doeken. Wij moeten onze bagage in de skibox proppen. Wat een spektakel; bollen brood (die we uiteindelijk niet aanspreken) op het dak, samen met de schoenen, kinderspeelgoed en een bescheiden vracht kleding. Aangekomen in Hoenderloo mogen we dus nog niet in de bungalow, dus begeven we ons naar het terras. De waterbak van Storm wordt direct gekaapt door een andere hondeneigenaar, die blijkbaar vergeten was dat zijn trouwe metgezel wel eens dorst zou kunnen hebben. Dan zijn wij toch al aardig voorbereid. Storm zou toch wel moeten plassen, zo dachten wij, maar Storm zelf is blijkbaar niet voornemens de Veluwe te verrijken met zijn geur. Toen wij eindelijk naar ons tijdelijk verblijf mochten zag je al aan Storm, dat hij zich vertwijfeld afvroeg, wat hij hier nu weer moest doen. Hij werd er onrustig van en daardoor zijn baas dus ook en die was juist voor zijn bloeddruk er even tussen uit. Net voordat wij gingen slapen blijkt Storm dus genen van een waakhond te hebben, want hij geeft  als een grommende herder aan dat er iets niet pluis is. Of hij nu een bezoeker aan de buitenkant heeft waargenomen of gewoon blijk wilde geven van het feit dat hij de "bungalow" geen succes vond zullen we nooit weten.
Op zaterdag zouden " oma en opa " langs komen. Ik ging op "jacht" voor pistoletjes. Wat denk je, zitten we op een park zonder winkel! In de auto dus naar ander park, waar de broodjes letterlijk de toonbank over vliegen om vervolgens weer terug te rijden. Na het ontbijt zitten we lekker buiten en komt de voorliefde van Storm voor wat betreft konijnenkeutels weer naar boven. Hij eet ze sneller op dan ik mijn zak winegums leeg krijg en geloof me, die kan ik heel snel soldaat maken. In ene moet ik, ik ben tenslotte dj, denken aan het nummer " She likes weeds " en verander de persoon in kwestie in Storm. Mos, ja mos blijkt onweerstaanbaar te zijn. Plukken nee pollen tegelijk worden uit de grond getrokken, alsof de hele tuin gerestiled moet worden. Bek open, mos eruit, hap, mos erin, bek open, mos eruit. Ik dacht dat ik ging relaxen!
Bij de komst van de ouders van Sandra, werd het Storm teveel en viel in diepe slaap. Zelfs oma durft Storm al bij zijn naam te noemen, niet te hard natuurlijk, want stel je voor dat hij er in ene aankomt. Wandelen op de Veluwe is leuk, vooral dat fijne stof zorgt voor een groezelige hond. Ik geniet ervan, dat Storm lekker onbevangen in de natuur loopt. Hij snuift de ervaring met graagte op. Wel blijft het oppassen voor teken, maar voorzien van pipet en iedere avond een borstel en kambeurt zorgen er voor dat Storm geen last heeft van deze gevaarlijke parasiet. En wat is hij mooi!!!
Op zondag is Storm weer een ervaring rijker. Twee reuzen van Sint-Bernard honden komen traag op Storm af, die op 25 meter afstand een schelle piep laat horen. Niks aan de hand zeg ik, volgens mij niet overtuigend genoeg, en doe alsof ik niet onder de indruk ben van deze twee giganten. Ik kan het niet nalaten direct te denken aan de gigantische drollen die deze honden wel moeten maken. Nu heb ik poepzakjes, maar zou deze eigenaar vuilniszakken bij zich hebben? Inmiddels is Storm ingesloten en moet ik mijn aandacht dus op hem vestigen. Hij doet zijn best te laten zien dat hij slechts een pup is en ik bedenk me dan, als ik de gigantische kop zie, dat slecht één hap nodig is om Storm te doen verdwijnen. In een visioen zie ik mij jankend weglopen met nog slechts een stukje riem in mijn hand.
Gelukkig valt het mee. Het zijn goedsullen die te lui zijn om zelfs maar 1x te grommen of blaffen. Nadat de lijnen uit de knoop zijn, sjokken de twee verder en twijfel ik of er inderdaad een stuk van een vuilniszak uit de zak van de baas steekt.
Na deze ervaring heb ik trek in koffie en haasten wij ons naar ons gerieflijke stulpje met "comfortabele" zitbank, waar de vulling van de kussens in de loop van de jaren zo is getest dat ze iedere poging om weer in model te komen hebben gestaakt.
Maandag zijn we na het vertrek naar de het pretpark "Koningin Julianatoren" in Apeldoorn gegaan. Dat is leuk zeg, honden mogen lekker mee. Er is zelfs een hondenuitlaatbos en niet onbelangrijk, de koffie is gratis . Storm blijkt als Golden Retriever een magneet van de eerste orde. Iedereen wil hem aaien en op een gegeven moment neem ik hem in bescherming. Aan zijn lichaamstaal zie ik dat hij te uitbundig gaat worden en dat kan wel eens verkeerd worden uitgelegd. Wat een profijt heb ik van de gedragscursus van de Hondensportvereniging Schoonhoven . Gelukkig zijn er ook mensen die eerst netjes vragen of ze Storm mogen aaien. Storm is niet onder de indruk geraakt van achtbaan, draaimolen, suikerspinnen en gekleurde Medelanders. Met name het laatste wordt door veel hondeneigenaren vergeten dat een hond later totaal verkeerd kan reageren op een mens met een donkere huidskleur. Dat wil je als eigenaar toch niet ervaren. Kortom als socialisatie project was deze maandag een groot succes.

Op dinsdag heeft Storm zijn laatste enting gekregen, ook direct voor Rabies en blijkt hij inmiddels 10,4 kg te wegen. Volgens de dierenarts is hij in topconditie en heeft hij een prachtige lijn. Ik glim natuurlijk nog meer als de vacht van Storm na dit compliment en betaal bijna fluitend de rekening. De rest van de week heb ik het erg druk met werk en kijk uit naar de zaterdag als we weer naar de cursus gaan, we hebben tenslotte een week gemist. Overigens is mijn bloeddruk skyhigh gebleven wat vervelend is. Gelukkig zorgt mijn vriend Storm voor de nodige afleiding.

Vrijdag 8 mei t/m donderdag 14 mei

Storm heeft geen last gehad van de enting. Toch wel een veilig gevoel dat hij nu tegen alle overdraagbare hondenziektes beschermd is. Van de dierenarts hebben we ook nog een schema gekregen om de spoelwormen definitief uit te schakelen. Na de laatste pillen heb ik overigens niets meer gezien, maar voorzorg kan geen kwaad in dit geval. Storm heeft op zaterdag weer al zijn vrienden en vriendinnetjes van de puppycursus gezien. Hij is ook zeer enthousiast naar de al oudere honden die een vervolgcursus volgen. Zij hebben echter niet altijd zin om zijn uitgelaten pup aan hun vacht te voelen trekken, dus ja hoor, meneer Storm kwam weer luid piepend naar mij toe, omdat een herder even iets minder vriendelijk deed. Wij baasjes moeten hier vooral niet van schrikken. Honden leren elkaar wat wel en niet kan en krijgen op de cursus dus eigenlijk ook les van elkaar, zolang het maar des honds is. Lydia, de cursusleidster van de Hondensportvereniging Schoonhoven, had bedacht dat het tijd werd op de hond naar zijn plaats te laten gaan. Hiervoor diende een badlaken. Ik dacht slim te zijn door de doek uit zijn bench mee te nemen. Foute boel natuurlijk, want Storm herkende de lucht en dacht volgens mij even wraak te nemen op dat ding dat als een vervelende bobbel de afgelopen dagen in de bench had gelegen. In plaats van er netjes op te gaan liggen, nam hij de doek direct in de bek, alsof hij wilde zeggen, die is van mij ja! Nou ja, de rest ging weer niet verkeerd en toen hij uiteindelijk weer door de tunnel mocht rennen, was de baas ook weer vrolijk, omdat Storm al zijn passie voor werken met de baas liet zien. Ik kan bijna niet wachten tot zijn leeftijd zo is dat hij als stabiele hond met mij naar wedstrijden zal gaan. Maar net zo als met kinderen moet hij kunnen genieten van zijn jeugd en dat doet hij geloof ik wel.
Strand en zand stonden op het programma voor zondag 10 mei. Storm is totaal uit zijn dak gegaan op het strand van Noordwijk. Op het zuidelijke strand mogen honden lekker op het strand ravotten en dan ben je ook niet de enige. We hebben onze kanjer eerst maar aan een lange lijn gedaan en wat denk je? Hij ziet de branding en loopt pardoes het water in, niet bang niet angstig, maar lekker spelend met het bewegende water. Ik voel mijn ogen vochtig worden, niet van het zeewater overigens, maar van blijdschap om zoveel gemeende vreugde te zien. Met het hele gezin op het strand met Storm als middelpunt dat geeft een rijk gevoel. Die lijn was overigens lastig dus ging Storm los en dat betekende totale chaos. Binnen 2 minuten was Storm en doorweekt en donkerbruin gekleurd van het zand. Geen stukje schuim werd niet besnuffeld, geen schelp werd niet geproefd en de meiden staakten hun pogingen om een kasteel te maken, omdat Storm als ongeleid projectiel over de moeizaam opgestapelde zandemmers bleeft rennen. Zelfs het zand werd uit de emmer geduwd alsof hij wilde zeggen; "waag het niet om nog een emmer om te keren".
Totaal uitgeput zijn we naar huis gegaan. Dat het strand nog een vervolg zou krijgen konden we nog niet vermoeden.

In de daaropvolgende dagen zou het bad even nadrukkelijk in beeld komen. Dinsdag  na ons bezoekje aan Noordwijk bespeurde onze reukorganen een twijfelachtige geur die door het huis trok. Onze Ambi Pur was ook leeg dus de "lavendel" werd niet door ons huis geperst. Nee dit was wat anders. Toen Storm een aantal uren in het zonnetje had liggen dromen, leek de lucht nog indringender te worden. En inderdaad, Storm was diegene die een ongewenst parfum verspreide. Dat werd dus weer douchen. De boosdoener bleek de schuimende algen die flink in zijn vacht waren getrokken, wat een meur!!! Badderen vindt Storm overigens steeds leuker en om zijn grote meegaandheid hebben we hem getrakteerd op een speciale kauwstaaf. Fout!!!
Wat de boer niet kent dat vreet hij wel, maar ervaringen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. (zelf bedachte variant) Dit kauwstaafje, merk zullen we maar niet noemen, gemakshalve noemen we het P, is niet goed gevallen.

Donderdagochtend, een angstvallig geblaf komt uit de wekkerradio. Wekkerradio?!! Nee joh, dat is Storm. Sandra werkt haar nog slaperige lichaam uit het bed en stommelt naar beneden. Even is het stil, ... vervolgens dreunt via de trap een roffelend geluid mijn hersenen binnen en gooit Sandra de slaapkamerdeur open. "Alles zit onder de poep, en Storm ook". Ik kreeg een akelig visioen van een bruine streep die langs het behang naar beneden droop met een zielige bruine hond in het midden, wat eens ons trotse Golden Retriever was.

In de bench gepoept dat was voor het eerst. Nu is het met een hond zo, dat zijn drol veel zegt over de gesteldheid van zijn darmen en over de kwaliteit van het eten. Daar lag dus de stille getuigenis van een kauwstaaf die door onze edele vriend te snel was verwerkt. De stank overtrof de reuk van een aantal dagen ervoor, dus opnieuw werd de gang naar het bad gemaakt. Storm vond het prima dat gespetter en ging er eens rustig voor staan. De kleden en doeken gingen de wasmachine in en bij nader inzien heeft Storm geprobeerd de schade te beperken door in een hoek van de bench te poepen alleen was hij dat waarschijnlijk vergeten, en is er met zijn kont boven op gaan zitten en zag waarschijnlijk ook onze kat lopen en is toen gaan draaien om Zira te volgen en ineens zat hij onder de stront. Dit is even de vrije vertolking van het gebeurde. We waren er niet bij dus moet je zelf bedenken wat er is gebeurt.

De kauwstaafjes van het merk, laten we zeggen P, komen er niet meer in, want dan komen ze er ook niet uit moet je maar denken. Met deze twee badervaringen rijker kwam een einde aan weer een week uit het leven van onze Storm.

Vrijdag 15 t/m donderdag 21 mei

Nieuwe week dus nieuwe kansen voor onze Storm om de wereld weer te aanschouwen.
De vriendschap met Diego, de Golden Retriever van een blokje verder, is leuk om te bekijken. Druk rennend om de op leeftijd zijnde goedsul maar met gepaste eerbied voor zijn ouderdom voelt Storm zich kind aan huis bij Jeanette en Richard, de baasjes van Diego. Zij zien Storm graag voorbij komen en Storm heeft zelfs al een cadeautje gekregen. Een zacht pluche ding met piep is niet meer uit zijn bek te krijgen. Toch moeten we Storm een beetje temperen, want dat gedraai en gevlieg is niet bevorderlijk voor zijn gewrichten. Vertel dat overigens maar aan je hond die van dit probleem uiteraard niet op de hoogte is.

De volgende dag werd ik door Lydia bij de cursus nog eens gewezen op de problemen rond te lange bewegingssessies. Puppy's moeten moe worden van het denken wat ze allemaal moeten leren, want moe worden van inspanning zijn ze zo maar niet. Dat zette mij wel weer aan het denken. Soms lopen we wel wat te lang, maar vaak ook blijft het bij een blokje om. Laten we het er maar op houden dat we er een gezonde mix van maken. De cursus was weer leuk, vooral het stuk waar een speeltje uit het midden moest worden gevist was een succes. Als een echt geapporteerde prooi werd het speeltje meegenomen, met een mooie klem van de bek, zonder te bijten werd de "prooi" in bedwang gehouden. Jager!!

Overigens behoeven wij Storm in de tuin niet bezig te houden. Dat deed hij altijd zelf al, maar deze week zijn meerdere oerinstincten van Storm boven gekomen. Ten eerste lijkt hij bij het uitlaten wel of hij met een magneet in zijn neus aan de grond zit gekleefd. Nu snuffelt een hond feitelijk continu, omdat ze nu eenmaal zo communiceren. Maar Storm doet nu niets anders meer. Storm is nu 14 weken dus zou je zeggen dat hij nog geen belangstelling heeft voor het andere geslacht. Toch zou je aan zijn intense gesnuffel gaan twijfelen of hij soms al niet wilde dromen ontwikkelt van de "lekkere" luchten die hij tegen komt. Het lijkt wel een raclame voor een kruimeldief.
Daarnaast zijn plukken gemaaid gras helemaal het einde, omdat daar de diverse luchten en smaken van al die uitgelaten honden in verzameld zitten. De ontmoetingen met de containers leveren geen probleem meer op en het avondtrainen geeft hoop voor de verre toekomst. Oh ja, dat bezig zijn in de tuin. Wat is het geval. Ons huis staat in een voormalige polder. Het zandpakket is daar zo'n 10 jaar geleden neergelegd om de grond goed te laten zetten. Een gedeelte is weggegraven en vervolgens is ons huis daar op gebouwd. Storm is natuurlijk een superjachthond , zo hou ik mij voor, want hij probeert via ons grasveld en een door hem gegraven gat de, noem het maar,oerlaag te bereiken. Ik verdenk hem er van dat hij ondanks de dikke laag de geur van oude konijnenkeutels heeft opgevangen, want zijn drang om te graven lijkt onvermoeibaar. Konijnenkeutels zijn natuurlijk wel ontzettend lekker, dus ik begrijp zijn enthousiasme wel. We hebben nog een vorm van, eh enthousiasme, zal ik maar zeggen wat typerend bij een reutje is. Onze jongste dochter zag in eens een roze "w orm" tevoorschijn komen. Dat zorgde bij ons voor een schaterlach en een spontane vraag aan Storm om zijn "lipstick" te verstoppen. Vooralsnog is dit voor Dominique voldoende al volgt er een blik, die ons doet vermoeden dat ze eigenlijk wel weet dat het toch even anders zit.

Storm heeft de afgelopen week kennis gemaakt met een föhn, dit ter voorbereiding op het eerste bezoek aan de trimsalon. Niet dat Storm geknipt moet worden, maar wel om te socialiseren en we denken er aan om met Storm nog dit jaar naar zijn eerste show te gaan.  Maar wie deze gaat lopen, zijn we nog niet uit.
Ook de Kawasaki heeft de oren van Storm getest en na wat geblaf werd ook dit ding geaccepteerd als blijkbaar een speeltje van de baas. Storm weegt inmiddels 13.5 kilogram .

Vrijdag 22 t/m donderdag 28 mei

De trimsalon. Dat valt nog niet mee, om een trimsalon te vinden, waarvan je denkt: ja, dat lijkt me wat. De eerste die ik belde zat al vol, dat heb ik weer, dacht ik nog. Als ik mijn kapper bel, is er altijd wel een gaatje. Nu moet ik daar wel bij vertellen, dat de tondeuze bij mij 95% van het werk doet en dat ligt bij Storm natuurlijk anders. Met de verwachting dat hij toch echt een flinke vacht gaat krijgen, waarbij geknipt, geplukt, geföhnt, geborsteld en geplukt wordt, moet dit toch wel door een expert worden gedaan. Ik denk nog wel aan de woorden van Wim:" als je teveel wegknipt, groeit dit vanzelf weer aan". Misschien dat dit er nog eens van komt, maar tot die tijd moet iemand dit doen. Gelukkig kwam ik na wat googelen bij Hondentrimsalon Noël, van Irene Blonk te Haastrecht terecht. De afspraak was dus voor vandaag gemaakt en om 09.00 uur waren wij present. Irene ontving ons in het puppy-uurtje om kennis te maken en onder het genot van een kopje koffie werd er over Storm en met Storm gekeuveld. Storm vond het wel goed. Was niet echt niet onder de indruk van de bewegende tafel. Hij werd er op gezet en ware het een auto, die hoognodig nieuwe banden nodig had, omhoog gebracht. Irene probeerde Storm nog van zijn stuk te brengen met de waterblazer, maar na de eerste seconden was ook dit vreemde ding voor Storm niet meer dan een atribuut, wat die vreemde wezens op twee benen blijkbaar nodig hadden. Aan het einde van de kennismaking haalde Irene haar eigen hondje nog even in de trimsalon en toen was het natuurlijk feest. Klein maar dapper en duidelijk gewend aan veel grotere broeders, maakte zij Storm flink moe, wat later op dag merkbaar zou zijn. Overigens wil ik Irene nog eens bedanken voor haar grote oplettendheid, want zij vond bij het beoordelen van zijn vacht een bultje onder de huid. Gelukkig weten we nu, na onderzoek in het lab, dat het een onstekingsreactie was na de laatste enting, maar gaf mij direct het gevoel: "hier is iemand die bezorgd is om mijn hond en dat geeft een gevoel van thuiskomen". Ja, Irene wordt voor Storm degene die de puntjes op de i van zijn vacht gaat zetten. Haar leuke site kunt u vinden bij de links.

Puppycursus

Het was weer zover, puppycursus en het was moeilijk!! Niet voor Storm, want die krijgt zijn beloningen toch wel, maar voor de baas, want soms wil je wel eens dat je grote vriend het net zo goed doet als thuis bij het oefenen. Het 1e kwartier was weer een flop. Storm bestormt het oefenveld alsof er minstens 10 konijnen klaar liggen, maar waarvan Storm eerst het spoor moet zien te vinden. Storm drukt zijn neus zo hard tegen de grond, dat je het idee hebt dat er een zaai voren moet worden getrokken. (misschien een idee voor de moestuin) Zijn naam herkent hij op dat moment ook niet meer, dus heb je toch echt het idee dat je tegen jezelf staat te praten. Rodiworst, kaas en penssnoepjes later krijgt Storm in de gaten dat er zeker iets aan de hand is en doet vervolgens weer goed zijn best bij de oefening "vooruit". Storm wordt hierbij een meter of 5 vooruit gestuurd naar een punt waar de voorganger een snoepje heeft neergelegd. Voor Storm had een andere eigenaar een hondensnoepje in de vorm van een kokkindje, u weet wel zo'n dropje, neergelegd. Storm vond dit wel erg groot of gewoon niet lekker, want meneer beliefde dit niet. Zorgt natuurlijk weer voor vertraging en mijn verontschuldiging naar de voorganger, waarbij ik maar aangaf dat Storm niet gewend is aan die grote dingen. Dit zal wel stom geklonken hebben, want Storm is inmiddels bijna 2x zo groot als hun hond. Het uurtje was snel voorbij en voor de honden en de bazen kwam dit goed uit, want bij weinig wind en een zonnetje was het aardig warm.

Noordwijk

De temperatuur was goed genoeg, de zon schijnt en de bazen willen in het zand zitten. Zondag zijn we weer naar Noordwijk gegaan. Nu namen wij altijd al behoorlijk wat spullen mee, alsof we zo door zouden rijden naar de Costa del Sol, maar nu is het helemaal gekkenhuis. Windscherm, koelbox, stoel (baasje houdt van het strand, maar niet van zand) koepeltent en tas met boeken, tijdschriften en speelgoed voor de kinderen. Daar kwam nu dus bij: voerbak en brokken, fles water, pen om in de grond te draaien, twee riemen, extra kleed (waarom weet ik ook niet) kluif en speelgoed voor de hond. Met armen die bij ons allemaal 5 centimeter langer zouden zijn bij het bereiken van het door ons zorgvuldig uitgezochte stukje strand, gooiden we de balast van ons af en stonden toen voor ons eerste dilemma. Storm zag het weidse water en wilde nog maar 1 ding erin . We gingen dus op weg, maar werden aangesproken door een vrouw met een lichte
Golden Retriever, die hoe klein kan de wereld zijn, Storm heette. Storm had dus nu alleen weer oog voor zijn naam- en soortgenoot en zijn tot op dat moment witte vacht veranderde al snel in een zanderige bruinige tint. Na dit prettige intermezzo stoof onze kanjer naar het water en gaf zich vol overgave over aan de branding. Blijkbaar was hij stoerder als dat hij zelf wilde, want bij een verrassende golf die als een mini Tsunami over Storm heen ging, stond onze vriend toch wat beteuterd om zich heen te kijken. Waarschijnljk keek hij in het rond of er geen teven waren die deze afgang hadden gezien en afbreuk zouden doen aan zijn macho image.

In de afgelopen week heeft Storm in de gaten dat het netjes lopen bij het commando "volg"  wel heel veel lekkernijen geeft. Verder heb ik een truc bij het uitlaten bedacht als Storm moeite heeft om 1 van zijn bruine jongens te deponeren. Hij draait, snuffelt, loopt verder, snuffelt en loopt weer verder. Net als een kind dat het moment probeert uit te stellen dat hij naar bed moet, probeert Storm uit te stellen dat hij naar huis moet. Wanneer ik echter aangeef ;"kom op we gaan naar huis, brengt hij direct zijn achterwerk naar de grond om zijn overtollige last te deponeren". Wie nu eigenlijk de winnaar bij dit alles is weet ik niet, maar blijkbaar hebben we er beide vrede mee.

ONWEER


Eindelijk een gigantisch onweer boven de Krimpenerwaard. Als weeramateur hoop ik ieder jaar weer op zo'n spektakel als de afgelopen week. Met dit verschil: STORM.
Net voor vieren stoof ik naar beneden en had verwacht een zenuwachtige hond in de bench aan te treffen. Nou niet dus, want meneer lag rustig  te kijken naar die idioot die buiten foto's staat te maken. Ik vleide mij neer op de bank en meneer ging hiervoor op de grond liggen. Binnen no time lag meneer gewoon te snurken en lag ik in een door bliksem totaal verlichte kamer te wachten tot het voorbij was. Een nieuw fenomeen voor Storm die hij opnieuw goed had doorstaan. Superhond.

Vrijdag 29 mei t/m donderdag 4 juni

Ontsteking

Op vrijdag moesten wij bellen naar de dierenarts, want de uitslag van het laboratorium zou bekend moeten zijn. De geruststelling was groot toen bleek dat de, inmiddels verdwenen, bobbel een ontstekingsreactie was op de laatste enting. Gelukkig maar en zekerheid gaat boven alles. Storm is de gehele comotie natuurlijk ontgaan. Onze vriend heeft het te druk met de toenemende warmte . Nu hebben wij voor de Randstad een aardige tuin, maar voor een hond als Storm natuurlijk al snel te klein. Toch weet onze "gouden vriend" zich wel bezig te houden, zeker nu hij ontdekt heeft dat hij met zijn ongelooflijk grote poten en dikke nagels vrij gemakkelijk door het ooit zo nauwkeurig door mij gelegde gras kan graven . Op één van zijn zoektochten naar verborgen schatten moet hij vast een deja-vu naar zijn oerinstinct hebben gehad, want met grote overgave trommelde zijn poten in de steeds losser zitten aarde. Vanuit mijn ooghoeken dacht ik even een oor van een konijn te zien, maar dit bleek het flapperende exemplaar van Storm te zijn. Toen ik zogenaamd vermanend zijn naam riep, werd dit direct ontkracht, want ik bulderde van het lachen. Na het horen van zijn naam keek hij direct op en keek ik tegen een zwarte met tuinaarde bedekte snuit. Uit zijn bek liepen de slijmdraden die meer weg hadden van kettingen kikkerdril en dan die ogen. Meewarig, onnozel en vooral met die typische uitdrukking zo van: "Ja, wat is er nu weer, je ziet toch dat ik bezig ben". Nadat mijn gezicht weer in de plooi was heb ik heb maar gevraagd of hij het kon vinden. Blijkbaar was het niet meer interessant want de graafactie werd, later bleek tijdelijk, uitgesteld.

kermis

Met Pinksterweekend is het in Stolwijk kermis. Een ideale manier om Storm een nieuwe ervaring op te laten doen. Botswagens, blikken gooien, body shake (favoriet bij Kimberley en Dominique) en nog meer atracties voor de goklustigen. Storm keek zijn ogen uit  maar stapte zelfverzekerd langs de mensen. Liet zich bewonderen en vond alle aandacht fantastisch, tot dat, wat was dat??? Heftig blaffend hief hij zijn kop op en schrok ik me een aap. Ja dat was het dus, een aap, want die speelgoed dingen van een meter groot hingen in een kraam heen en weer te bungelen, waarbij Storm dacht minstens te worden besprongen door zo'n oerwoudbewoner. Nu weet ik inmiddels dat als Storm zijn rommelende grom laat horen, hij meer nieuwsgierig is als boos, maar ik heb toch maar even de tijd genomen om hem te laten bemerken dat dat gekke ding ook niet onder de indruk was van zijn brommen.

Warme cursus

Het begint bijna gewoon te worden dat het op zaterdagochtend zonnig is en dat betekent puppycursus in de warmte. Uit de wind op het gras van de hondensportvereniging is het snel warm. Warmte die altijd dubbel wordt gevoeld als Storm weer eens zijn eigen plan denkt te trekken. Het eerste kwartier wordt door hem standaard gezien als verlengde kennismaking, waarbij zoveel als mogelijk genitaliën (zeg ik het toch netjes) moeten worden besnuffeld. Voor honden is het de normaalste zaak van de wereld om elkaar op deze manier te begroeten, maar voor ons baasjes is het toch weer even wennen als je je trouwe viervoeter bijna high ziet worden van die "heerlijke" luchten. Ik vraag me dan ook altijd af of hij ruikt welke brok er door de ander is gegeten. Het stoute plan komt in mijn hoofd om Storm in de toekomst te leren een ongelooflijke scheet te laten als er bij hem wordt gesnuffeld. Zo'n onverwachte zware, waarbij zijn belager zich direct overgeeft en van schrik met de poten in de lucht op zijn rug gaat liggen. Overigens was er vandaag weer een hoogtepunt, want Storm en zijn vrienden en vriendinnen mochten door een tunnel lopen die nu eens plat op de grond lag. Zelf de weg zien te vinden dus. Voor Storm geen probleem, maar de absolute winnaar was
Olivier de Tekkel. Het hol in gestuurd worden, daar ging het vroeger om als je Tekkel was en Olivier had even contact met zijn voorouders, want die was niet meer te houden. Dit werkte weer aanstekelijk op Storm die in zijn riem hing alsof hij bang was dat hij niet meer aan de beurt zou komen. De rest van de zaterdag liep rustig, waarbij opgemerkt moet worden dat Storm een bedreiging in de barbeque ziet. Of hij nu in verwarring wordt gebracht door de rook of de geur van het schroeiende vlees, hij blijft zeer alert. Ik heb het maar uitgelegd, dat Storm waarschijnlijk brandweer bloed heeft en dat hij ons vast zal waarschuwen als er ooit in huis brand uitbreekt. Toch Storm?

Gras verteerd niet

Het grasveldje van Storm moet ik helaas regelmatig maaien en om dit makkelijker te laten verlopen heb ik een trimmer voor de kantjes gekocht. Waar ik sneller dacht te gaan, duurt het nu nog langer, omdat de snaren iedere keer afbreken als zij in contact komen met het hekwerk. Een ander effect is dat het afgemaaide gras een soort kauwtabak vormt, dat Storm onweerstaanbaar vindt. Met grote plukken tegelijk verdwijnt het naar binnen, voordat ik in staat ben om dit uit zijn bek te krijgen, waar overigens al een paar mooie blijvende snijtanden zichtbaar zijn. Daarbij neemt hij dan ook nog eens een hap gewoon gras en onze koe is weer voldaan. Inmiddels weet Storm dat hier een staartje (letterlijk) van komt, want bij het poepen blijken de grassprieten er voor te zorgen dat de gevormde drol blijft hangen. Vol verbazing kijkt Storm naar zijn kont die hij natuurlijk niet kan zien, omdat een 2e staart wordt gemaakt. Gelukkig hebben wij poepzakjes van de Gemeente, zodat ik direct kon trekken. Het deed mij gelijk weer denken aan de kermis, waarbij ik dus nu toch in de gelegenheid was touwtje te trekken. Als goede baas heb ik gelijk even gekeken en ja hoor, de grassprieten leken wel aan elkaar geknoopt. Dankbaar maar toch ook beledigd dat ik deze actie uitvoerde liep Storm regelrecht naar huis. Zijn gouden kont hebben we maar even schoon gemaakt. Nog even en dan loopt niet Storm maar ik met een rol Page in het rond bij het uitlaten.

Storm de gevoelige?

Helaas heb ik vandaag, woensdag 3 juni, te horen gekregen dat ik een hartcatheterisatie moet ondergaan. Dat het niet helemaal goed zat had ik wel in de gaten, hoge bloeddruk, vermoeidheid en weinig fut. Maar dit kwam wel rauw op mijn dak. Ik kwam na de onderzoeken toch wel ontdaan uit het ziekenhuis, maar bij thuiskomst werd ik direct begroet door Storm, maar dan anders. Nadat ik was gaan zitten en Sandra had verteld wat er allemaal ging gebeuren, legde Storm zijn kop op mijn buik alsof hij aanvoelde dat er iets aan de hand was. Dat doet je zo goed, die ongelooflijke trouw van je hond. Ik ben blij dat hij er is.