Storm van 't Klein Laar

maand 5 en 6

Vrijdag 5 juni t/m donderdag 11 juni

Vies is heerlijk!!!!!!!

Waneer ik dit schrijf is het inmiddels vrijdag 3 juli en is er nogal wat gebeurt. De catheterisatie is achter de rug, later meer, nu eerst de belevenissen van onze vriend Storm bijwerken. Gelukkig schrijf ik regelmatig korte kreten op zodat ik kan terugvallen op deze notities.

Ondanks het slechte bericht wat ik mee kreeg uit het ziekenhuis, gaat het leven wel door en dat geldt natuurlijk ook voor Storm.  Op maandag 8 juni is hij 17 weken en hij wordt met de dag eigenwijzer. Alles waar een luchtje aanzit moet zijn neus ingestoken worden en als het hondenchanel no 5 is wordt er lekker door heen gebanjerd. Maandag was het weer zover dat we Storm in bad hebben gedaan. We hadden eigenlijk zelf schuld aan zijn slonzige uiterlijk, want wij hebben op een jaarmarkt een bod met smaakje gekocht. Dat smaakje is volgens mij een soort jus bad wat aan de kluiven blijft hechten, maar bij het nat worden wordt afgegeven. Storm houdt zijn kluiven altijd parmantig tussen de poten geklemd, waardoor deze met de minuut donkerder werden. Toen hij aan het begin van de avond zich door de viezigheid ging wentelen op het gras hebben we onze baggeraar maar in bad gezet. Nu vindt onze badmuts dat niet erg, want in bad gaat hij er eens lekker voor staan. Shampoo er over lekker soppen afspoelen en fohnen, Storm kent het ritueel en laat het alsof hij in een verwenkliniek is over hem heen komen. Zijn haar wordt inmiddels langer en zorgt voor een aparte krul na het badderen. Hij ruikt weer lentefris dus missie geslaagd (voor eventjes). Eenmaal beneden moesten wij natuurlijk bijkomen van dit gebadder en letten even niet op, tot dat wij de bekende knal hoorden van de klep van de vuilnisbak. Storm....!!!!. Ik was nog net op tijd om de beteuterde kop van onze Retriever uit de vuilnisbak te zien komen, alsof hij wilde zeggen; ik had het bijna te pakken. Zijn "prooi" had hij niet maar een vuile rand rond zijn nek weer wel, badderen was dus voor niets geweest.

Geplette prei!!

Dinsdag 9 juni wilde ik wel weer eens kijken of Storm mee kon naar de tuin. De cursus was al weer wat verder, dus misschien was hij wat rustiger!?  Eenmaal op de tuin brak de kolder door, want eenmaal bij mijn met geduld aangelegde aarbeienveld met net, vond mijn vriend het nodig om de degelijkheid van het net te testen. Toen hij uiteindelijk daarmee klaar was en ik als een kip zonder kop achter hem aan rende, vloog hij tussen mijn benen door en rende in volle vaart de tuin van de buurman in. Deze had met wiskundige precisie zijn preiplantjes op rij en in de rij keurig op afstand geplaatst. Fier staken de jonge preiplanten in de lucht, tot dat  ...  ja hoor, Storm er boven op ging liggen. Als een sphinx lag hij daar alsof hij wilde zeggen, zo ik ben nu weer rustig en ik ga mooi liggen. Hevig over de kook, heb ik hem uit de tuin verwijderd en heb snel om mij heen gekeken. Niemand te zien!!! Snel naar huis.

Cursus valt in het water .

Woensdag 10 juni zouden we i.p.v. zaterdag de puppycursus volgen. Op woensdag is een cursus die 16 weken duurt, terwijl wij op de cursus van 12 weken zaten. We liepen dus sowieso 4 weken achter en tot het "examen" waren er nog maar 2 lessen. De baas was natuurlijk meer gespannen als de hoofdrolspeler, want wat zouden we achter liggen? Het antwoord op deze vraag zou deze woensdag nog niet beantwoord worden, omdat het die avond hard regende. De cursus werd verplaatst naar de kantine van de hondensportvereniging Schoonhoven , waar de kennis van de baasjes werd getest. Die kennis viel niet tegen, maar het antwoord op mijn eerdere vraag had ik dus nog niet. Ik nam me voor om flink te oefenen.

Dit oefenen wilde ik donderdag 11 juni direct in praktijk brengen, maar Storm was zo lui als een varken. De loddige blik in de ogen van je trouwe vriend vertellen in de ochtend direct dat hij een baaldag had opgenomen. De reden voor zijn frisse tegenzin ligt waarschijnlijk in het feit dat hij druk aan het wisselen is. Vandaag heb ik al 2 melkkiesjes gevonden en bij inspectie van zijn gebit, zag ik prachtig ivoorwitte tanden en kiezen omhoog komen. In plaats van te trainen ben ik naar de dierenzaak gegaan om weer een paar lekkere kluiven te halen. Voor zoveel begrip kreeg ik een uitbundige begroeting, die direct een einde maakte aan mijn voornemen om te gaan trainen. Ik gaf Storm een snipperdag .

Vrijdag 12 t/m donderdag 18 juni

I.v.m. mijn gezondheidsklachten  werkte ik veel thuis en was dus de gehele dag bij Storm. Het ritme wat hij echter heeft met vooral slapen in de ochtend heb ik zoveel als mogelijk in tact gelaten, want als ik weer volledig hersteld ben, wordt dat weer het gewonde ritme. De avonden tot 17 juni hebben we gebruikt om flink te oefenen. We gingen dan ook redelijk optimistisch naar de inhaalcursus. Oh, oh, wat een avond op 17e juni. Bij al die nieuwe hondenvrienden ging Storm weer totaal uit zijn bol. Snuffelen, springen (als het niet de bedoeling was), trekken en sjorren alsof er overal weer konijnen liepen en een gefrustreerde baas die teveel aan de lijn liep te trekken. Ik kreeg op mijn kop van Thea, die gelijk had toen ze zei, dat ik probeerde te corrigeren via de lijn. Ik werd er hopeloos van. Toen zij de lijn overnam en Storm direct in de aandacht stand had staan, voelde ik de blikken in mijn rug prikken, wat natuurlijk hlemaal niet nodig is. Leuk was wel om een andere Golden tegen te komen die zo'n 8 weken ouder was en sprekend op Storm leek (ik vind Storm mooier maar dat is logisch). De Goldens kennen elkaars lichaamstaal en trekken als magneten naar elkaar toe. Aan het einde van de les moest ik met een ander baasje nablijven om het, gaan staan, nog even te oefenen. Met hoofdpijn en veel huiswerk zijn we naar huis gegaan. Na een uiterst zwijgzame rit, plofte Storm eenmaal thuis gekomen in de tuin neer en keek mij met die typische Golden ogen aan. Hij wilde vast zeggen; "Oké, vandaag ging het niet zo goed, maar volgende week op het examen maak ik het helemaal goed". We hebben elkaar nog eens goed in de ogen gekeken en de vrede getekend. Morgen een nieuwe dag en dan gaan we weer flink oefenen.

Vrijdag 19 t/m donderdag 25 juni

Puppydiploma of niet?

In de aanloop naar het examen op woensdag zijn wij eerst een weekend naar de Huttenheugte geweest. De meiden waren vrij, zodat we al op vrijdagochtend konden vertrekken. Voor Storm betekent autorijden feest, want we gaan naar cursus, naar de tuin, naar het bos of naar zee . Oh ja, soms ook naar die vent met die witte jas. Toen Storm zijn bench achter in de auto zag staan, kende zijn uitbundigheid weer geen grenzen. Met een sprong probeerde hij voor de zoveelste maal tevergeefs in de klep te springen. Opnieuw eindigde zijn poging met een standje hopeloos, waarbij zijn voorpoten languit in de klep lagen en het leek alsof hij de auto besprong. Zijn blik stelde als al die andere keren de vraag, help me nou want ik sta hier voor ... . Met een ferm kontje kwam hij in zijn bench en keek tevreden achterom, hij was er weer klaar voor. De lange reis naar Drenthe was voor Storm geen probleem, want stoer als altijd onderging hij de rit moeiteloos. De laatste tijd gaat Storm regelmatig kaarsrecht in de auto zitten en nodigt het achteropliggende verkeer uit, hem eens van dichtbij te bekijken. Ik kan er niets aan doen, iedere keer weer een trots gevoel te krijgen, als mensen lachend naar mijn Gouden vriend kijken. Het weer was in het weekend niet fantastisch maar voor Storm en de meiden maakt dat niets uit. Met Storm hebben we flink gewandeld en heeft hij kennis kunnen maken met wasberen. Uiteraard wel met gaas er tussen, maar hij vond het weer uiterst interessant. Op zondagavond laat zijn we huiswaarts gegaan en opnieuw was dit voor Storm geen probleem. De maandag en dinsdag stonden in het teken van het naderende examen. En zoals  het hoort, kwam er natuurlijk weinig van oefenen. Tussen de bedrijven door hebben we de puntjes uiteraard nog wel herhaald, maar van tevoren had ik het veel grondiger bedacht. In ene was het ook woensdag, en moest in de avond opnieuw de bench in de auto. Met de zelfde uitbundigheid probeerde Storm opnieuw in de kofferbak te springen en opnieuw lukte het niet. Na het sluiten van het hekje, plofte hij neer en dacht ik nog, dat wordt niks vanavond. Het was de afgelopen 2 dagen snel warmer geworden en achter in de auto was het puffen geblazen. Eénmaal in Schoonhoven aangekomen hoorde Storm al zijn vrienden al blaffen en had dus geen zin om eerst wat water te drinken. De begroeting was uitbundig, wat niet gezegd kan worden van de baasjes, die toch wat gespannen stonden te wachten op wat zou komen. Thea had een parcours uitgezet, waarin al het geleerde van de afgelopen weken kon worden getest. En wie mocht er als eerste?????????  Ja hoor, wij dus. Thea gaf mij een lepel met tennisbal die ik in de hand moest nemen, waarin ik ook de riem vast had om vervolgens een slalom te lopen. Bij de eerste pion sprong Storm naar zijn vrienden die in spanning stonden te wachten op wat zou gaan komen. Met een sierlijke boog vloog de bal door de lucht, klaar om geserveerd te worden en tot ace geslagen. Dat begon dus lekker!! Ah fijn, bal weer op de lepel en zo waar de rest van het parcours liep Storm fantastisch. Het 2e onderdeel betrof het vooruit sturen van Storm naar een bepaalde plaats. Dit ging goed! Nu moest er over een aantal op hoogte gestelde stokken worden gesprongen. De 1e stok werd bij poging 2 beslecht, maar bij de 2e stok had Storm een heel ander idee. Als een volleerd limbo-danser ging hij onder de stok door. Niet éénmaal maar drie keer. Uiteindelijk ging hij over de stok en dropen de zweetdruppels over mijn voorhoofd. Als laatste was er een oranje zeil met daarop verschillende speelbeesten. Om dit zeil moest Storm verschillende commando's opvolgen. Zit, down, plat en weer staan. Hoopvol liepen wij er heen, maar toen Storm in de gaten kreeg wat er uitnodigend op hem lag te wachten dook hij op het zeil en pakte 3 beesten tegelijk. Als volleerd jachthond stond hij triomfantelijk met zijn buit in de bek. Los laten was er dus niet meer bij. Daar stond ik dan, met een hond die volledig hieperdepiep was en dacht dat hij helemaal wist welk spel er gespeeld moest worden. Toen hij uiteindelijk in de gaten had dat er iets anders van hem werd verwacht, leegde hij spontaan zijn blaas op het strak gespannen zeil. Een onheilspellend gele vlek werd groter en bewoog zich op weg naar de pluche beesten. Een emmer water voorkwam erger. Uiteindelijk ging hij netjes zitten, ging netjes down (af gebruik ik niet), ging liggen op zijn zij en toen ging het fout!!!  Niet Storm maar ik haalde de commando's door elkaar en Storm zag je denken; " ben je gek geworden, je zegt zit maar je hand zegt down". Ik was de laatste weken zo trots op hem dat hij reageerde op de handgebaren en nu verknalde ik het dus.  In ieder geval zat het erop en kreeg Storm een tractatie van Thea. De rest was nu aan de beurt.

De uitslag: Storm is geslaagd!!!!


Moe maar voldaan zijn we thuis gekomen, hebben Storm een lekker bot gegeven en voor ons wat ingeschonken.


Vrijdag 26 juni t/m donderdag 2 juli

Het weekend zou voor ons, zoals ieder jaar, in het teken staan van de TT van Assen. Dit betekende dat de meiden logeren bij oma en opa en Storm zou ook gaan logeren. Voor het eerst zou hij een nachtje elders bivakkeren en wel bij zijn grote vriend Diego van Jeanette en Richard. Op vrijdagavond hebben wij met de bench en  zijn attributen hem in vertrouwde handen achter gelaten. Storm ging het gemakkelijk af. Hij hing met volledige overgave aan de kraag van Diego en liet ons gemakkelijk gaan. Na terugkomst op zaterdagavond na een mooie TT-dag hebben wij Storm weer opgehaald. Hij was heerlijk uitbundig en was een voorbeeldige loge geweest. Nu zijn Jeanette en Richard erg ruimhartige hondenvrienden dus daar heeft Storm wel geluk mee en wij ook trouwens, want het is altijd prettig te weten dat jou hond ergens liefdevol wordt begroet als de nood aan de man is.

Tot aan donderdag zou alles rustig verlopen. Het was warm en dat kan je merken aan Storm. Net als wij wil hij liever niet teveel actie in de warmte en pas in de avond komt de energie vrij en wordt er bewogen. Eigenlijk kwam dit wel goed uit, want op donderdag 2 juli zou de hart catheterisatie van mij plaatsvinden. Op donderdagochtend heb ik afscheid genomen van Storm. Het zou zo maar kunnen dat ik na het onderzoek naar een ander ziekenhuis zou worden gebracht.

Vrijdag 03 t/m donderdag 9 juli

Na een spannende nacht, kreeg ik vrijdagochtend de uitslag; alle kransslagaders zijn schoon. De extra systole die is geconstateerd kan goed behandeld worden. Naar huis, naar huis, naar gezin en Storm. Storm was blij, en sprong natuurlijk pardoes in mijn lies, waar nog geen 24 uur daarvoor een catheter naar binnen was gegaan. Ouch. Zijn begroeting was echter zo puur dat ik de pijn snel vergat. Onvoorwaardelijke liefde van een dier is zo iets moois om te mogen ervaren. We hebben met zijn allen genoten van een mooi weekend. Simpele dingen zijn in eens heel belangrijk voor mij. Back to basic.

Verstoppen in de tuin!

Nu de deur regelmatig openstaat kan het goed gebeuren dat Storm in ene verdwenen is. Zo ligt hij op zijn kussen om voor je gevoel 10 seconden later onvindbaar te zijn. Nu hebben wij een vrij dichte begroeing in de tuin en Storm verstopt zich daar graag tussen de struiken . Meerdere malen per dag moest ik hem roepen om uit de tuin te komen, want zien doe je hem dus niet. Ik gebruik hier ook de trainingsfluit voor, maar erg veel indruk maakt dit niet. Ik ben er ook niet consequent genoeg mee.

Ook op woensdag 8 juli was Storm weer bezig met zijn verstoppertje, zo dacht ik. Ik liep naar buiten en zag hem tussen de struiken staan met een bruin hard ding tussen de tanden. WAT???!! Dus dat was het, waarom hij zo graag tussen de bosjes zit. Kattendrol!!! Een onmiddelijk deja-vu deed mij denken aan de onsmakelijke geur van een kattendrol en kon mijn ontbijt nog net binnen houden. De ontzetting moet wel van mijn gezicht af te lezen zijn geweest, want Storm liet de inmiddels versteende drol vallen en kwam enthousiast naar mij toe. Viespeuk, vuilkadet, getverderrie , bij ieder woord ging Storm nog uitbundiger kwispelen, want het moest wel heel fantastisch zijn dacht hij als ik zo druk deed.

Ik ben maar met hem gaan lopen om de vrede te tekenen, onderwijl heb ik bedacht dat het hekje wat nu nog om het gras staat maar om het oerwoud wordt gezet, zodat de kat daar zijn gang kan gaan en Storm niet meer verbannen is tot het gras. Uiteindelijk levert dit weer een dikke lach op.

Vrijdag 10 juli t/m donderdag 16 juli

Het braak liggend land.

In onze woonwijk ligt nog een braak liggend stuk grond van 200 bij 200 meter, (ik ben niet zo goed in schatten) waar de honden lekker kunnen ravotten, in  de modder banjeren en door het 60 cm hoge onkruid rennen. Storm doet niets liever. Door zijn inmiddels slungelige bouw ziet het er koddig uit, wanneer hij ineens versneld om dan plots te blijven staan voor een lekker geurtje. Ik vraag me dan altijd af, wie er nu weer wat heeft achter gelaten. Over achter laten gesproken, Storm draag graag een zachte bal met het wandelen, maar owee als er iets geroken wordt dan zit die bal in de weg en laat hij deze dan ook direct vallen , zodat wij er weer als echte speurders naar kunnen zoeken. Dit zijn ook de momenten dat ik ernstige twijfels heb over zijn jachtinstinct. Als wij dan eindelijk de bal hebben ontdekt komt meneer ook aanrennen alsof hij wil zeggen; " Ik wist wel waar die bal lag". Hij kijkt je dan aan met van die ogen waarin te lezen staat: gooi die bal nu en blijf niet zo dreutelen. Uitslover .

Wat zit er in een kussen?


Storm heeft een prachtig zacht groot ligkussen . Zo eentje waar je als je er te lang naar kijkt graag op gaat liggen. Hij ligt er graag op al kluivend op een van zijn vele botten, die hij ook daar verzameld. Eigenlijk is het ook zijn schatkamer, want als je je slipper kwijt bent, kun je het best daar zoeken. Ah fijn, het kussen heeft een rits, waarvan wij dachten hondenproof , en daarin zit een binnenkussen met een vulling in. Storm was stil, lekker met zijn bot bezig, ja toch. Nee dus, meneer had in zijn hersenhelften gezocht naar het onderwerp rits en zo waar iets gevonden, want de rits was open en het binnenkussen was inmiddels voorzien van een extra opening. In het kussen zitten een wattenachtige vulling. Gelukkig was San er op tijd bij en bleef de schade beperkt tot een klein stukje, maar je weet bijna zeker, dat dit onderzoek ooit een vervolg gaat krijgen, want de snor die de vulling bij Storm maakte vond hij volgens mij zelf wel aardig staan. Zouden honden ook aan Sinterklaas doen?

Vrijdag 17 juli t/m donderdag 23 juli

De gemene aanval van Rakker

Woensdag 22 juli zou mijn laatste werkdag zijn voor de vakantie. Ik had het druk op de zaak en had een bespreking m.b.t. de halfjaarcijfers. Het zou anders lopen, want om 10 over 9 belde Sandra op dat Storm was gebeten door Rakker. Wat was er gebeurt. Storm werd uitgelaten door Kimberley, die Storm via de poort achter het huis meenam. Deze poort van 1 meter 50 breed brengt je langs een  hek van een huis waar Rakker woont. Rakker is een vuilnisbak die van achter het hek erg blaft, gromt, zijn tanden laat zien en agressief overkomt. Hij wordt bij dit reageren al jaren niet gecorrigeerd en voor deze hond is dit dus normaal gedrag. Storm wilde Rakker op de hondenmanier begroeten door de door het hek gestoken snuit van Rakker te besnuffelen. Rakker dacht  hier anders over en beet Storm direct in zijn linkerwang met een gat als gevolg. Grote paniek bij Kimberley. Weinig reactie van Storm, buiten een piep. In de middag heeft de dierenarts een kram gezet en een prik gegeven. Storm heeft nu een geschoren plekje, maar het lijkt goed te kunnen genezen.
De eigenaren van Rakker, wilden eigenlijk Storm de schuld geven, maar hebben uiteindelijk eieren voor hun geld gekozen en de behandeling betaald. Van agressief territorium gedrag hadden ze nog nooit gehoord, nee Storm moest niet in de buurt komen van het hek. Wat als er straks een klein kind bij het hek komt. Ze begrijpen er niets van . Zielig voor Rakker, want hij weet niet beter als wat hij doet is goed. Storm heeft er geen slechte herinnering aan, althans tot heden, want hij loopt er weer relaxed langs. Eén ding dan: Hij keurt Rakker geen blik meer waardig, wat een knappe hond toch eigenlijk. Hij ontwijkt de confrontatie en toch ooit ik weet het niet, ik vergeet het in ieder geval niet, zal Storm het vergeten ik denk het ook niet. En als hij groot is en in de kracht van zijn leven, zal hij Rakker vast nog wel eens op de hondenmanier vertellen wie de sociaalste is van de 2.

Vrijdag 24 juli t/m donderdag 6 augustus

Op vrijdag 24 juli hebben wij Storm weggebracht naar zijn vakantieadres. Twee weken logeren bij Wim en Jeanne (kennel Klein-Laar) dus terug naar de roots. Heel apart was het om Storm weg te brengen. Voor ons gevoel hebben we een intensieve periode met Storm achter ons liggen en zeker de afgelopen dagen na het bijtincident door Rakker gaf ons het gevoel dat we Storm juist bij ons moesten houden. Eenmaal in Helvoirt voelde de ontvangst als een warme terugkeer. Gezellig in de keuken mocht Storm kennis maken met de nieuwe aanwinst van de familie Burgmans; Fibi. Deze kleine pup was totaal niet onder de indruk van Storm, terwijl Storm een deja-vu had naar de tijd dat hij zelf zo klein was. Hij wilde wel even laten zien dat hij toch wel een hele stoere jongen was. Toen uiteindelijk zijn eigen zus Caress erbij kwam was het helemaal feest en had Storm nog maar weinig oog voor ons. We merkten direct dat Storm het hier helemaal naar zijn zin zou hebben. Na de koffie zijn we eigenlijk gewoon weg gegaan en dat voelde raar aan.

Twee weken zijn wij in Oostenrijk geweest en eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik er het moeilijkst mee had. Ik miste Storm maar was ook blij dat hij op een heerlijke plaats zat. Gedurende de vakantie hebben wij goed opgelet of de vakantie, zoals wij de invullen, in Oostenrijk iets voor Storm zou zijn. Ondanks het feit dat dit geen probleem zou zijn, hebben wij ook tegen elkaar gezegd dat er ook genoeg momenten zijn die voor Storm niet prettig zijn. Het gaat natuurlijk wel om het welzijn van Storm en lekker bij andere honden vertoeven is misschien wel veel beter. Volgend jaar zien we wel, maar wij denken op dit moment dat Storm gewoon beter af is, als wij hem niet op vakantie meenemen.