Storm van 't Klein Laar

maand 7 en 8

Vrijdag 7 augustus t/m donderdag 13 augustus

Op zondag 9 augustus hebben wij Storm opgehaald. Het welkom van Storm was blij maar ingetogen. Hij had het duidelijk naar zijn zin gehad en wat was hij gegroeid!!!  Twee weken lang heeft hij volgens ons krachttraining gehad, want toen wij thuis kwamen en met hem gingen wandelen werd ik bijna pardoes omver getrokken. Dat waren we even niet gewend!!! Stormpje was een echte Storm geworden.

Eerst moeten we Wim en Jeanne nog bedanken voor de goede zorgen. Twee weken lang heeft hij het volgens ons heerlijk gehad. Daarnaast is het ook prettig om weer even bij te kletsen met twee mensen die ongelooflijk veel kennis hebben m.b.t. Golden Retrievers.

In de eerste week na de vakantie in Oostenrijk hebben we echt moeten wennen aan de enorme kracht die Storm heeft ontwikkeld. Zo gebeurde het op een mooie zomeravond dat ik nog laat met Storm ging wandelen. Het gebruikelijk rondje had ik zo in gedachten. Storm liep gemoedelijk mee, waarbij zijn neus uiteraard weer aan de grond zat gekleefd. Op een gegeven moment kwam ik een bekende tegen en bleef ik dus even staan praten. Voor de vakantie ging Storm altijd liggen wachten tot we eindelijk verder gingen. Maar niet vanavond! Midden in het gesprek, toen ik even echt geen aandacht voor Storm had, kreeg ik een ruk aan mijn arm en had ik het gevoel dat mijn schouder zwaar ontwricht aan de laatste vezels hing. Wat trok daar aan die lieren riem?? Had ik daar een door anabole gevoede wolf aan de lijn? Nee, het was Storm, die zijn in Brabant onwikkelde kracht liet zien!! Vanaf dat moment realiseerde ik mij, dat Storm geen pup meer was en dat ik nu ook op een andere manier zou worden getest op mijn leiderschap.

Na deze ervaring ben ik uiteraard direct in de weer gegaan met gewichten, push-ups en eiwitrijk voedsel, want ik moest klaar zijn voor deze competitie.
Wat een kracht, maar vooral; wat een prachtige hond is hij aan het worden. Fijn om ook weer samen te zijn. Tegen beter weten in heb ik Storm deze week ook weer even meegenomen naar de tuin. Wederom geen succes, want binnen 1 minuut had ik vertrapte andijvie, geknakte mais, hopeloze prei en overspannen kippen, die zich te pletter schrokken toen daar in ene een witte tornado voor het gaas verscheen.

De hele week hebben we lekker gelummeld en als gezin genoten van Storm. Hij is echt 1 van ons.

Vrijdag 14 augustus t/m donderdag 20 augustus

Deze week heb ik weinig met Storm opgetrokken, want het was speelweek. Ik ben leider van dit gebeuren, wat betekent dat je van 's morgens vroeg tot aan het begin van de nacht bezig bent met een doe en spelweek voor kinderen van 6 t/m 12 jaar. Van fietstocht tot spooktocht, waar ik zelf de verantwoording voor had, van kuntselochtend tot disco. Een bomvol en vermoeiende week. Hierdoor zag is Storm bij het vertrek en thuiskomst en had Sandra het er behoorlijk drukker mee. Ik merkte ook dat mijn vriend dit niet helemaal begreep. Aan het einde van de week werd ik genegeerd en dat voelt toch raar. Een hond draait daar niet om heen en heeft heel snel door van wie hij zijn eten krijgt en zal zich op die persoon richten.

Vrijdag 21 augustus t/m donderdag 27 augustus

Het laatste weekend van onze vakantie stond in het teken van uitrusten van de drukke speelweek. Storm begreep daar natuurlijk helemaal niets van . Eerst was die baas een week niet aanwezig en als hij er al was ook zo weer verdwenen en nu was hij er wel maar zag de baas Storm niet staan. Het ongenoegen droop van zijn snoet en ik had kunnen weten dat hij dat niet over zijn kant zou laten gaan. Uiteindelijk vond ik zelf ook dat het tijd was voor een lange wandeling en vol goede zin ben ik met Storm op pad gegaan. Na 100 meter had ik al het gevoel, dat het anders aanvoelde. Ik liep met een hond, maar had het idee met een Zeeuws trekpaard op pad te zijn. U weet wel, zo'n oersterk paard met spieren zo hard als staal, die als hij zou willen je finaal ondersteboven trekt. Ik begon met de bekende commando`s maar meneer leek ze niet meer te begrijpen. Na een rondje over het dorpsplein waar het een drukte van belang was ivm de op handen zijnde braderie ben ik meer boos dan gewoon thuis gekomen. Die .. hond was in ene onhandelbaar geworden. Ik heb hem maar even zijn gang laten gaan en genegeerd.
Die zelfde dag zou het toch nog goed komen tussen ons, want de liefde van een hond draait voor een groot gedeelte om de vulling van de maag. In de middag ben ik naar de dierenzaak gereden en heb een grote verzameling botten, kauwstaven en snoepjes gekocht. Bij thuiskomst heb ik Storm met dit alles kennis laten maken en zie daar, we waren weer vrienden. Op zondag hebben we weer lekker gewandeld en leek er geen vuiltje aan de lucht.
In deze week zou ook het "normale" leven weer worden opgepakt. Dus werken, Storm in de bench, en na thuiskomst lekker wandelen, spelen en trainen. Trainen was nodig, want op zaterdag 29 augustus zou de cursus EG1 van start gaan. Ik wilde uiteraard direct laten zien, dat we alles tot in de puntjes beheersten. Van dit trainen kwam natuurlijk weinig, druk, druk op het werk en voor je het weet is de week voorbij.

vrijdag 28 augustus t/m donderdag 17 september

Op vrijdagavond had ik zo gedacht alles even met Storm door te nemen voor de cursus. Dat viel even tegen, want meneer begreep het wel maar reageerde, zo later bleek alleen op de snoepjes.
Zaterdagochtend om 09.00 uur was de start van de EG1, zeg maar de basisschool voor honden. Storm is echter qua gedrag aan de ene kant de kleuterschool nog niet ontgroeit en anderzijds langzaam maar zeker een vervelende puber aan het worden. Hij herkende het terrein van de HSV in Schoonhoven direct. Enthousiast kwispelend sprong hij uit de auto om zijn vrienden weer te begroeten. Maar wat was dat?? Geen enkele vriend of vriendin had zich voor dit vroege tijdstip ingeschreven en dat betekende dus allemaal nieuwe vrienden en vriendinnen. Dat betekende dus heel veel nieuwe luchtjes, heerlijke hondengeuren, uitbundige begroetingen, springen, trekken en ravotten. Ik dacht nog dat wordt wat.
Nou het werd zeker wat of beter gezegd niets. Het hele uur was meneer aan het trekken, snuffelen, kwijlen en lonken naar iedere hond. Als hij dan uiteindelijk even rustig ging zitten, liep hij weer te streaken met zijn, ik zal maar zeggen.... lipstick. Ik zag de blikken van de andere baasjes en bazinnen, zo van, die heeft dat beest ook niet goed onder controle. Zij leken hun viervoeters allemaal volledig onder controle te hebben, maar ik denk dat ze allemaal gedrogeerd waren. (grapje) Ook de cursusleidster was een andere. Deze EG1 wordt gegeven door Anja van Wurmond, de voorzitster, een totale hondenfreak, die als ze vertelt je automatisch doet denken dat het trainen van een hond een koud kunstje is. Ze zorgt er na ieder verhaal weer voor dat je fanatiek gaat proberen je hond dat gedrag te leren. Ze zegt ook, stapje voor stapje, maar ja je wilt scoren en bent natuurlijk ongeduldig. In de loop van de week had ik een vervelend hoestje ontwikkeld, dat zo later bleek een longontsteking te zijn. Ik had blijkbaar nog niet genoeg medische beslommeringen gehad. Uiteindelijk ben ik 2 weken in de weer geweest, waarbij ik Sandra moet nadrukkelijk moet bedanken. Ze heeft Storm trouw uitgelaten en verzorgd want ik had totaal geen energie na een aantal dagen met 40 graden koorts. Deze periode vergeten we maar snel en pakken de draad weer op, wanneer ik volledig ben hersteld. Overigens is Storm in deze tijd ook bij de dierenarts geweest, omdat hij pijn leek te hebben op zijn rechterzijde. Waarschijnlijk had hij een spierkwetsuur maar met een pijnstillende injectie was hij dat na een uur al weer vergeten.

Vrijdag 18 september t/m donderdag 23 september

Met baas en hond gaat alles weer goed. Alhoewel op het werk is het erg druk. Ik vind het niet erg, want ik heb nu eindelijk het gevoel dat ik een lange periode van kwakkelen met de gezondheid heb afgesloten. Ik bruis weer van de energie en geniet van mijn vriend op vier poten. Hij is inmiddels een echte hond met een indrukwekkende wroef. Storm is geen blaffer, nooit geweest. Wij hebben ook nooit aandacht gegeven aan blaffen en dat helpt volgens mij. Blaffen levert hem niets op en waarom zou je dan blaffen. Oh ja, koeien , behalve bij koeien. Wanneer Storm een koe ziet staan laat hij een paar wroeffen horen, zo van:he baas, kijk eens een koe!!! Ik weet niet hoe dit komt. Storm komt van de boerderij van Wim en Jeanne waar ze natuurlijk aardig wat koeien hebben, maar of deze deja-vu hem uitnodigt tot blaffen weet ik niet. Het zal wel fout zijn, maar ik vind het wel grappig. Storm zijn wroef klinkt ook gewoon leuk en vrolijk. Wat is dat, vraag ik hem, wroef is zijn antwoord, en we zijn beiden blij. Dit lijkt toch op communiceren met je hond, ik geniet er van. Op de cursus gaat het nog niet fantastisch, maar er zit toch ook wel progressie in, denk ik. Ook Anja blijft haar best doen om ons hondenbazen verschillende dingen te leren. Je zou eens moeten komen kijken bij de cursus. Een verscheidenheid aan honden en natuurlijk ook bazen doet je ademloos kijken naar de verrichtingen.

Vrijdag 25 september t/m donderdag 1 oktober

Dit zou de week worden van een nieuwe ontdekking ! Deze ontdekking stel ik nog even uit, want die kwam pas op 29 september aan het licht. Tot deze tijd, hadden we weer een cursusdag achter de rug. Inmiddels weten wij dat we Storm te weinig getrakteerd hebben om hem bepaald gedrag aan te leren. Te snel en te geforceerd, een fout die volgens mij velen maken, die we nu goed maken door veel snoepjes te geven. Stukjes wel te verstaan en Rodiworst en kleine stukjes kaas en hart. Ik lijk wel een wandelende dierenspeciaalzaak met al dat eten in de zakken. Het helpt wel, want met de cursus loopt Storm nu nog maar 50% van de tijd met zijn neus aan de grond en trekt hij slechts 3 pollen uit het trainingsveld.
Storm had al langere tijd last van licht onstoken ogen. Dan weer wel, dan weer niet. Toch maar even naar de dierenarts, want een homeopatisch middel hielp niet echt. Wat een onderzoek?!!! Kleurstof in de ogen om te kijken of er een beschadiging op het hoornvlies zat. Niet dus! Toen gekleurde druppels in de ogen die via de neus naar buiten kwam!!! Dat is dus goed, de kanaaltjes zijn open. Gelukkig maar. Er was iets met zijn oogleden, maar dat zag je wel meer bij jonge honden in de groei. Ik vergeet het ook gewoon, omdat ik veel nerveuzer ben als Storm. Storm vindt het wel prettig bij de arts. Lekkere koekjes en meestal vriendelijke honden. Deze keer niet, want er zater twee psychopaten in de wachtkamer. Een terrier die, ik weet niet waarom al deze honden dat doen, ongelooflijk aan het grommen en dreigen was. De bazin leek geen invloed te hebben op deze grommende randdebiel. Storm wilde wel begroeten, maar dat leek me niet zo'n goed idee. Verder was er ook nog een hond die oefende voor de soundmixshow, want die jankte en blafte met een volume, dat zelfs mijn reeds lang beschadigde oren er pijn van deden. Terug naar de dierenarts ! Ze keek met belangstelling naar Storm, die alles zo als altijd over hem heen liet komen. Hij heeft X-benen (poten, dus eigenlijk) . Ja hallo, wat nu x-benen. Ik had altijd wel het idee dat hij zijn voeten wat naar buiten plaatste, maar hoe kan je dat nou van onze Storm zeggen. X-benen. De dierenarts legde uit hoe zij dit zag. Ik moest direct denken aan onze houtenvloer. Die is nu eenmaal niet optimaal maar volgens haar niet per definitie de oorzaak. Ik moest direct denken aan Willem van Hanegem, waar het ondanks zijn kromme benen, toch ook goed mee is gekomen. Eenmaal thuis was ik nog steeds gepikeerd. Pff X-benen, met wandelen zag je er niets van. Alleen met het slenteren door het huis zet Storm zijn "voet" iets naar buiten. Als dit het enige is, vind ik het prima. Storm wordt een echte kerel, die dikke vrienden is met onze poes Zira, een vrolijke doerak is naar de meiden, maar bovenal mijn maatje. Als ik over Storm schrijf, voel ik altijd en iedere keer iets meer de warme gevoelens voor een dier, die zonder voorbehoud jou begroet als vriend. Niet doen alsof, maar puur, dat is en blijft het mooie aan een hond. Onze Storm!!